U hebt het zich misschien ook afgevraagd: hoe zou het met de kinderen van onze school en weeshuis zijn in Bangladesh ?
Bangladesh telt 168 miljoen inwoners. De Covid-lockdown vergroot er de inkomensongelijkheid. Het aantal armen onder de bevolking steeg van 20 % vóór de pandemie tot 42 % nu.
Wekelijks hebben we contact met onze partners in Ramkot-Ramu. De informatie en getuigenissen die we u willen doorgeven zijn niet altijd rooskleurig. Toch slaagt men er ginder in door onderlinge solidariteit en allerlei acties dank zij uw steun te ‘overleven’.
De covid-pandemie verhindert ons om naar Bangladesh te reizen. Wekelijks hebben we wel uitgebreid contact met onze projectpartners. Een rooskleurig eindejaar is het niet. Het weeshuis is al acht maanden dicht. De lagere school zal ten vroegste in januari mogen heropenen. In Bangladesh zijn naar schatting 42 miljoen kinderen nu verstoken van onderwijs (rapport UNICEF). We weten dat het een rampenscenario is voor de onbemiddelden. De kloof wordt steeds groter.
Scholen in Bangladesh zijn sinds 17 maart verplicht gesloten. De lockdown is ondertussen opgeheven in zowat alle sectoren want de economie moet terug aanzwengelen. Maar voor onderwijsinstellingen geldt de lockdown nog steeds. Wanneer ze zullen heropenen is nog onduidelijk. Zo ook onze school. Alle leerlingen zitten thuis.
Corona: u vraagt zich af hoe het met de kinderen in Bangladesh is ?
We krijgen zopas bericht dat de situatie alarmerend is. Veel families komen naar onze school en smeken om bijstand. Home en school blijven dicht, wellicht tot september. De streek zit in de zone ROOD en we horen dat de piek nog moet komen.
Wanneer we in Bangladesh zijn gaan we ook op huisbezoek. Telkens weer zijn we verwonderd dat meisjes blijven studeren in erbarmelijke omstandigheden. Krottige behuizing zonder elektriciteit, onvoldoende plek om te leven en te studeren, zieke familieleden, voedseltekort en een lege portemonnee…
Tijdens ons laatste verblijf in Ramkot bezochten we vijftien gezinnen in de buurt van onze school en het home. Telkens weer zijn we verwonderd hoe meisjes overleven en blijven studeren in erbarmelijke omstandigheden: een krottige behuizing, geen elektriciteit, onvoldoende plek om te leven en te studeren, zieke familieleden, voedselgebrek, werkloosheid, sterfgevallen …
Vier Gentse vrienden van de steungroep BhaloBangla- waren in juli en augustus 6 weken in Ramkot. Samen met stafleden, schoolpersoneel en kinderen zetten ze allerlei educatieve activiteiten op. Hun aanpak en enthousiasme werkte aanstekelijk op de inzet van iedereen in het weeshuis en in de school.
Enkele passages uit een brief van Myriam uit Berchem aan de directrice van onze school en weeshuis. Myriam steunt ons project al lang met een regelmatige bijdrage en nu met haar mooi briefje. Die bemoedigende woorden werden erg gewaardeerd in Bangladesh. Myriam, hartelijk dank hiervoor.
Niet meer naar school gaan omdat je uitgelachen wordt. Het overkwam Nirjona, een goede oudleerling van onze school toen ze begin dit schooljaar naar de secundaire school ging. Nirjona zag het niet meer zitten en bleef thuis. Ze werd uitgelachen omdat mama geen uniform kon betalen. Dank zij U is het opgelost!